Prepare for landing… (11/01/2023)

Hey hallo, daar is ze weer! De laatste keer dat ik wat schreef is vorig jaar (mag dit kut grapje nog?) en er is flink wat veranderd sinds dat laatste blog. Ik was toen heel eerlijk over het feit dat ik niet lekker in mijn vel zat en erg struggelde met mijzelf en wat ik wilde. Toen ik dat blog schreef had ik al best wel veel stappen ondernomen om dit op te lossen/aan te pakken en was ik er al maanden mee bezig, maar er toen simpelweg pas aan toe om dit te delen met mensen buiten mijn kring. Maanden lang heb ik geroepen dat ik vooral lekker wilde blijven fladderen en ik slecht kon landen. Nou moment supreme is dan eindelijk daar, langzaam maar zeker ben ik aan het landen. Van zelf sprekend geen smooth sailing maar hey, een beetje avontuur maakt de reis altijd leuker.

Ondertussen heb ik wat stappen genomen om te gaan ondervinden wat ik nou eigenlijk wil in dit leven en wat ik leuk vind. Voordat ik hier aan begon wist ik een paar dingen: Ik wil iets doen waar ik gelukkig van wordt en wat ik echt leuk vind. Ik wil geen baan waar ik niet met plezier heen ga en alleen maar werk om geld te verdienen. Je werkt vaak 5 dagen per week en ik vertik het om 5 dagen per week iets te doen wat ik niet echt leuk vind. Ik wist ook dat ik iets creatief wilde doen en dat ik graag iets doe waarbij ik vrijheid heb. Vrijheid om mijn tijd in te delen. Geen gekke wensen zou je zeggen maar het leven is nou eenmaal geen rozengeur en maneschijn. Ik denk dat het tegenwoordig heel erg normaal is om een baan te hebben die je niet haat, maar ook niet echt leuk vind maar puur houdt omdat het de rekeningen betaald. Ook de vrijheid om je eigentijd in te delen is best een eis. Maar als je wat wil moet je daar voor werken, en dat ga ik dan maar doen.

Zoals de meeste mensen die mij goed kennen weten heb ik soms een beetje moeite met autoriteit. Mensen die mij vertellen wat ik wel en niet mag of kan doen zijn mensen die ik niet perse hoog in het vaandel heb staan. Nou is dit bij een baan in loon dienst vaak wel het geval. Daarom kwam ik op het fantastische plan om uiteindelijk (lange termijn doelstelling) eigen baas te worden! Dit klinkt natuurlijk helemaal fantastisch maar ook daar zitten haken en ogen aan. Ondanks die haken en ogen ben ik nog steeds van plan om dit te gaan bereiken. Ik wil de vrijheid hebben om te doen wat ik leuk vind wanneer ik dat wil en op welke plek ik dat wil. Ik wil kunnen zeggen: ik ga de aankomende maand werken vanuit Costa Rica, want dat kan ik. Ik denk dat vele mensen die droom met mij delen, maar er zit ergens een verschil tussen mij en hen en dat is dat ik hier voor de volle 100% voor ga. En als je ook 1 ding van mij weet dan is het dat wat in mijn kop zit, zeker niet in mijn kont zit. Ik heb de slechte eigenschap om altijd mijn zin door te drijven, en dat ga ik nu gewoon weer doen.

Dit plan gaat natuurlijk niet over 1 nacht ijs. Hier moet je hard voor werken, veel aan de kant zetten, ervaring opbouwen, kunde opbouwen etc etc. Dit is van start gegaan. Deze week ben ik naast mijn baan bij Oliva begonnen met een stage bij Tess van Zalinge. Zij is couturier (mode ontwerpster) en ik ken haar van uit vorige stages. Ik ga bij haar 3 maanden lang, 2 dagen in de week stage lopen om zo werk ervaring op te doen. Haar kunde, netwerk, ervaringen, mogelijkheden maken het voor mij tot een fantastische leerschool.

Naast deze stage ben ik ook begonnen met een cursus fotografie en heb ik mijn eerste eigen camera aangeschaft. Het is dus niet weer een hoop gelul al die doelen voor mij maar er wordt daadwerkelijk geld en moeite ingestoken. Binnen deze cursus zal ik gaan leren fotograferen met een camera. Klik en go dacht ik. De iso-waardes, diafragma’s & sluitertijden vlogen mij om de oren en door alle cijfers kreeg ik direct een kleine error. Al doende leert men zeggen ze ook wel eens. In maart start ik met een korte opleiding voor ‘webdesign and development’ om zo meer kennis en kunde te krijgen over het bouwen en behouden van websites.

Dit zijn de dingen die ik op korte termijn geplant heb om mijzelf te ontwikkelen en te groeien als Young Professional. In de loop der tijd zal hier vast nog veel meer leuks bijkomen maar one step at a time. Ik zit goed in mijn vel, ben blij en trots op de keuzes die ik maak, heb plezier in wat ik doe en sta echt te trappelen om veel te gaan leren en te groeien. Ik kan dus echt wel zeggen dat ik geland ben op de plek waar ik zit. Ik heb niet meer de urge om te vluchten naar het buitenland en hier iets nieuws op te bouwen. Ik zit goed in Rotterdam en ben voorlopig niet van plan om hier weg te gaan. Natuurlijk wel voor tripjes, ik ga van ze lang zal ze leven niet stoppen met reizen. Dat het dit jaar misschien wat minder wordt als afgelopen jaar daar moet ik maar even vrede mee hebben want op dit moment gaan we vol voor mijn toekomst (en ik denk ook dat ik na afgelopen jaar niet mag klagen dat ik op vakantie wil, zelf reflectie mensen)

Mijn moeder zei altijd dat ze stewardess wat voor mij vond, nou hier was ik het al nooit mee eens maar na een jaar lang niet kunnen landen in mijn eigen hoofd en in mijn eigen huis kan ik het nu echt met volle overtuiging zeggen dat dit niks voor mij is. Ik zit liever in dat vliegtuig als passagier. Ik heb goede hoop voor mijn over-achieving ass. Ik ben nooit met de stroom mee gegaan en heb altijd de andere route naar Rome gekozen dus ik denk ook niemand dat niemand verbaast is dat ik ook nu iets heel anders en moeilijks wil en vraag van mijzelf. Ik zou Robin niet zijn als ik ergens een keer in mee ging, en ik blijf graag dicht bij mijzelf.

Ik wil iedereen enorm bedanken voor de lieve en oprechte reacties op mijn vorige blog. Dit heeft mij enorm goed gedaan en om te zien hoeveel lieve mensen in om mij heen heb, binnen en buiten mijn cirkel is hart verwarmend. Ik ben enorm geblessed!

Als iemand mij zoekt ben ik mijn ass er af aan het werken om over een paar jaar deze blog te kunnen schrijven van uit Costa Rica terwijl ik daar aan het werk ben op het strand! Mercikes en bedankt!

Bisous & Ooievaar,

Robin