Selflove #1 (24/05/23)

Ja hoor, ze leeft nog! En hoe! Ik wil al weken een nieuwe blog schrijven maar er komt maar weinig uit mijn handjes! Een terugkerend probleem de laatste weken moet ik toegeven hoor, productiviteit is ver te zoeken!

Ik las mijn laatste blog na en merkte dat ik zoveel dingen noemde die ik ging doen en ging aanpakken, als ik daar nu op terug kijk zijn een aantal dingen helemaal niet eens gebeurt, zoals bijvoorbeeld de opleiding voor ‘webdesign en development’ (er waren te weinig aanmeldingen dus deze werd geschrapt) maar ook mijn drive om te beginnen met mijn ZZP leven staat een beetje heel erg stil. Jammer maar zo gaat het leven nou eenmaal af en toe. Ik heb niet volledig stil gezeten hoor, ik ben absoluut bezig geweest maar op een heel ander vlak. Namelijk: met mijzelf!

Ik merkte naar mate de tijd vorderde en ik leuke dingen deed er toch iets aan mij bleef knagen. Niet zozeer in de negatieve zin maar er zat iets wat eruit moest. Denkende dat dit eigenlijk puur lag aan het feit dat ik professioneel niet genoeg uitgedaagd werd. Begrijp me niet verkeerd, mijn baan is supergezellig en ik heb de leuke collega’s ooit maar ik merk gewoon echt dat ik klaar ben om mijn vuurtje weer te laten branden. Daar kwam dit gevoel vandaan, mijn vuurtje branden niet en ik was opzoek naar uitdaging! Daarvoor had ik natuurlijk sowieso al de stage bij Tess aangenomen. Meer uitdaging, even terug in de creatieve wereld en weer eens even ervaren hoe het is om ‘laptop’ werk te moeten doen zo nu en dan. Absoluut wennen maar ik zat giga op mijn plek, de dingen die ik moest doen, de sfeer op het atelier en het samenwerken met Tess aan haar projecten waren heaven voor mij! Helaas kon ik hier niet blijven voor een baan dus moest ik nog steeds opzoek naar een baan waarbij ik dezelfde gevoelens en drive kreeg! Ik had hiervoor zelfs een deadline voor mijzelf gesteld, ‘op die datum moet ik de baan van mijn dromen hebben gevonden, anders heb ik gefaald’. Nou ik denk dat wij allemaal wel kunnen raden hoe dit heeft uitgepakt. Tromgeroffel: helemaal superkut! Dit is gewoon simpel weg niet hoe het leven werkt en als je opzoek wil naar iets wat je echt leuk vindt kost dit tijd en laat ik mijzelf die nou net niet gunnen.

Na een tijdje in deze spirit te hebben geleefd merkte ik dat ik leeg was. Ik kwam niet verder en matte mezelf helemaal af zoekende naar dat (voor mijn idee) missende maar cruciale puzzel stukje. Na best een positieve maand in Januari was ik rond eind Februari weer helemaal terug bij af: moe, gestrest, een gevoel van vast zitten etc etc. Mega superfantastisch, dat snap je wel. Ik kon alleen maar denken ‘hoe the fuck vindt iedereen zo vlug een goede baan, wat is er mis met mij’ en ja hoor mensen, toen kwam de mentale doorbraak!!!!

Na een middagje bijkletsen met Elise en horen hoe het met haar ging de laatste periode vertelde zij mij over een ‘energetisch coach’ en dat ze sessies bij haar had gedaan, zij voelde zich daarna als herboren en heeft al die negatieve energie (die ik dus ook had) los kunnen laten! Tikkie spierie wierie maar voor de mensen die mij kennen, daar ga ik heel lekker op! Dus stap 1: afspraak maken bij deze coach. Haar naam was Valerie en ik heb diezelfde dag nog contact met haar opgenomen.

In de eerste week van maart kon ik terecht. Eerst voor een ‘shift sessie’ in deze sessie ging Valerie mijn energie lezen/aanvoelen doormiddel van de chakra’s en hadden we daarna een gesprek. Daarin werd ik even flink gespiegeld en op mijn plek gezet. Dat had ik even nodig. Zij gaf mij persoonlijke tips waarmee ik aan de slag ben gegaan en hier mee vond ik direct een soort van innerlijke rust! Je moet nu niet denken dat zij een beetje hokus pokus heeft gedaan en al mijn problemen verdwenen als sneeuw voor de zon. Je moet het zien als een soort van doorbraak bij therapie. Het moment waarin je de juiste handvaten krijgt aangeboden doordat iemand jouw karakter of ‘issue’ zo weet te verwoorden dat er in je eigen hoofd een lampje gaat branden. Je doet dus vooral alles zelf in the aftermath!

Mijn 3 grootste issues: die enorme muur die ik om mijn emoties heb afbreken (mijn oude motto luide dan ook: waarom zou je emoties ervaren als je ze ook kan wegstoppen en er overheen kan lachen) Dingen loslaten en vertrouwen dat sommige dingen je toekomen en er weer voor gaan zorgen dat mijn vuurtje gaat branden en ik iets ga doen waarvan ik gelukkig wordt en energie krijg (en shocker, dit was dus niet alleen maar gebaseerd op mijn baan) In de periode tussen de 2 sessies heb ik heel erg bij mijzelf naar binnen gekeken en probeerde ik mijzelf weer eens te leren kennen, ik had een bepaalde versie gecreëerd die dus niet perse gezond was voor de echte innerlijke ik.

In de 2de sessie, de ‘breathwork sessie’ ga je doormiddel van een verbonden ademhaling in een soort van verwerkingsstand. Dingen die je hebt opgekropt, trauma’s, emoties, dingen die je dwarszitten, alles (naja een heel groot gedeelte) komt eruit tijdens zo’n sessie en ik vind het by far een van de meest bizarre dingen die ik ooit heb gedaan! Maar men, wat ben ik dankbaar dat ik dit heb mogen doen! Er kwam zoveel bij mij los, natuurlijk niet direct, ik zou ik niet zijn als ik zelfs in een soort ‘trance’ mij niet nog zou verzetten van het voelen van mijn emoties. Maar ook deze clown heeft ze toegelaten! Ik zou niet weten hoe ik deze ervaring met de juiste woorden zou moeten omschrijven maar ik weet wel dat het, wanneer je er open voor staat, een fantastisch en hulpvolle ervaring zou kunnen zijn voor iedereen. Ik ben wel van mening dat het spirituele pad en deze vormen van mentale hulp niet voor iedereen zijn! Ik ben spiritueel en geloof heilig in bepaalde elementen die andere mensen belachelijk vinden!

Iedereen snapt ook wel dat het niet zo is dat je een paar van die sessies doet en BOEM: al je problemen verdwijnen als sneeuw voor de zon en vanaf nu is het alleen maar regenbogen en zonneschijn. Nee, vanaf hier begint het eigenlijk pas! De blokkades die ik voelde zijn nu minder zwaar en dat maakt het voor mij makkelijker en lichter om door te gaan met de freestyle die ik al aan het doen was. Ik snap dat veel mensen misschien zullen denken ‘jezus christus kind, waarom doe je dit, je bent gewoon eventjes jezelf kwijt, big deal!’ – agreed, maar ik ben van mening dat wij in dit leven en vooral als nuchtere Hollanders altijd maar akkoord gaan met ‘prima’ of ‘okay’ en laat ik dat nou net ff dikke vette bullshit vinden! Het leven kan niet altijd super mega fantastisch leuk zijn maar ik wil er in elk geval wel enorm mijn best voor doen om dit gevoel een groot deel van de tijd te hebben en dat had ik niet en hoe vet mooi is het van ik op 24-jarige leeftijd al op een soort van soul search kan gaan en erachter kan gaan komen wat mij nou echt gelukkig maakt en kan doen wat ik leuk vind! Sommige mensen hebben dat pas rond hun 50ste of zelfs nooit!

Ik wilde altijd al ‘groter, beter, mooier’ toen ik jonger was, was dat vooral met materialistische dingen zoals auto’s, huizen, kleding etc. Nu ik iets ouder word (ik ga ook al richting de 30 namelijk) wil ik dit alleen maar in het leven! Dat betekent niet dat ik alle stomme dingen maar niet meer ga doen maar dat betekend dat ik zelfs van alle mindere dingen iets leukers wil maken! Dit komt natuurlijk wel samen met een goede gezonde portie klagen want niks is lekkerder dan eens in de zoveel tijd gewoon lekker zeiken over alles wat los en vast zit! Maar gewoon simpel weg alles eruit halen wat erin zit, net als in de mayonaise pot. En om dat te kunnen doen heb je een gezonde geest nodig, en die ben ik momenteel even aan het personal trainen in de mentale gym, en een fit girl/boy worden gaat niet over 1 nacht eis en dat geld ook voor mijn fitmind, maar hey het begin is er dames en heren! Selflove #1

Op dit moment ben ik puur aan het doen wat goed voelt en wat ik leuk vind. Ik heb rust gevonden in het niet weten wat er komen gaat en mezelf ook de rust gegund om het (zonder een deadline deze keer) uit te kunnen zoeken op mijn eigen tempo! Ik vind zoveel verschillende dingen leuk dat ik maar gewoon wat dingen ga proberen en kijk wat ervan komt! Dan ga ik maar een keer plat op mijn bek (geloof me, dit is een doorbraak, ik heb giga faalangst) en terwijl ik deze freestyle weer wat kalmer en losser oppak ga ik ook (voor het eerst in 24 jaar) eens kennis maken met mij eigen emoties en deze ervaren, ja ja blijf op je stoel zitten, ik schrik er ook van!

Wat eraan zit te komen in de aankomende maanden: meer oefenen met fotografie, een cursus personal styling, een keer gewoon simpel weg genieten van deze levensfase en in de tussentijd kijken wat het universum voor mij in petto heeft en luisteren naar mijn eigen energie en lichaam! Een passieve actieve levens aanpak, het komt je niet aanwaaien maar alles op zijn tijd!

Lekker zweverig weer zo op deze woensdag middag maar goed, ieder zijn ding! Ik voel mij goed over waar ik nu ben en vooral wie ik nu ben en naar mijn mening is dat het enige wat telt! Ik ben aan het reizen, met mezelf aan het werk, terug geweest naar de allermooiste/fijnste/vertrouwdste plek naar de wereld of terwijl PARIJS en was ik ook gewoon weer blij om terug in Rotterdam te zijn! And that people, is what they call: growth! Na al dat vluchten, fladderen, zwever etc is het nu tijd om het met beide klauwtjes aan te pakken en er mee aan de slag te gaan!

Dus de groetjes van deze ‘eeuwig opzoek naar zichzelf, geen idee wat ze wil in dit leven maar is er okee mee zweefteefje’, geniet van het o zo lekker zonnetje buiten en doe waar je bij van wordt! Dan doe ik dat ook (wel grappig dat kaas altijd een groot onderdeel blijft in het ‘doen wat je leuk vind)

Voor de mensen die geïnteresseerd zijn geraakt in Valerie haar werk, check haar insta eventjes: @ValerieJosie

Dikke kussies en de mazzel!

Robin