Maar dan ook echt alle clichés zijn waar.. (22/09/2021)

Deze week zit ik alweer een volledige maand in Parijs. De tijd lijkt hier 3X sneller te gaan als thuis! 'Time flies when you are having fun' is dan ook een van de vele clichés die echt waar zijn. De maand is voorbijgevlogen en toch voelt het alsof ik hier al veel langer woon en al mijn nieuwe vrienden al veel langer ken. Bijvoorbeeld met Lena en Camila, ik ken deze meiden pas een kleine maand maar ik heb het gevoel alsof we al jaren bevriend zijn, perfect op elkaar ingespeeld, enorm hetzelfde maar toch zo verschillend. Zo grappig om te zien.

Ook ga je heel anders kijken naar je vriendschappen thuis! Sommige ben je meer aan het waarderen maar sommige ook minder. Als je ergens midden in staat ben je soms blind voor bepaalde dingen, zodra je uit die omgeving stapt worden ineens heel veel dingen duidelijk. Ook dit is een van de clichés die ik vaak heb gehoord voordat ik naar Parijs ging, ik had er altijd maar een hard hoofd in want ik wist precies wat ik had aan elke vriendschap. Nou meid, fout gedacht, je had geen idee, en dat geld voor enorm veel dingen.

Ook over jezelf ga je andere dingen leren. Door de andere mentaliteit hier en van je vrienden ga je beter en anders kijken naar hoe je zelf naar dingen kijkt en in het leven staat (echt diepzinnig op deze woensdag middag, wow) en van sommige dingen besef je dat dat best aangepast mag worden maar sommige dingen leer je extra waarderen. Thuis ben ik vaak een outsider als het gaat om mijn blik op de toekomst. Die is erg carrièregericht ipv familie gericht. In Nederland zegt iedereen altijd ' Dat komt wel als je de juiste vind' , ' dat is toch helemaal niet belangrijk', 'komt omdat je nog nooit echt verliefd bent geweest' waarvan ik alleen maar denk: Nee ik houdt gewoon graag mijn geld in mijn zak in plaats van uitgeven aan snot kinderen en mannen, hahah nee grapje, ik heb gewoon niet die visie en ik denk niet dat daar iets mis mee is. Mijn medelanders duidelijk wel. Hier hebben zoveel meer mensen dezelfde kijk op het leven en wensen, wel eens fijn om niet gek genoemd te worden als je verteld dat je geen kinder wens hebt maar een carrière wens. Ik ben toch niet zo'n vreemde eend in de bijt.

Dus naast zuipen en vreten doe ik ook nog wat 'zelfontwikkeling', heb hartstikke druk joh, ik in dat Parijs.

Ondertussen zijn mijn dagelijks gezetten stappen in 2000 veranderd 20.000. Alles ligt hier zo klote ver uit elkaar, maar toch lopen want ja, al dat vreten moet er toch vanaf.

Naast eten, drinken, uitgaan en dineren doe ik ook nog aan het broodnodige winkelen, shocker obviously! Vintage winkels in overvloed en laat deze meid nou toch net ff een vintage Louis Vuitton tas op de kop te hebben getikt voor een schijntje! Dit was een hele goed boost voor mijn koop verslaving, een groot verlies voor mijn portemonnee. Balans noemen ze dat!

Niet alleen mijn kledingkast, mijn vrienden en mijn heupen zijn zich aan het uitbreiden maar ook mijn intelligentie. Dat engels praten de hele dag maakt je hartstikke slim joh, helaas nog niet slim genoeg om business administratie te snappen maar dat komt nog wel. Ik heb zelfs ergens de hoop dat mijn Rotterdamse accent een beetje gaat slijten/afzwakken en mensen niet direct roepen ' Hey jij komt uit Rotterdam' bij de aller eerste keer dat in mijn snater open trek. Helaas is dat nu nog wel het geval wanneer ik hier Nederlanders tegen kom, ze weten altijd direct waar ik vandaan kom want 'om dat accent kan je echt niet heen'. Niks om je voor te schamen natuurlijk want Rotterdam is en blijft de mooiste stad van de wereld (sorry Parijs maar de pis lucht deed het de das om) maar een klein beetje meer ABN kan geen kwaad natuurlijk.

School wordt steeds leuker maar ook steeds lastiger. De eerste studiepunten zijn al binnen maar dat gaat niet zo makkelijk worden bij de andere vakken. Gelukkig heb ik hier een bepaalde motivatie gevonden waar ik thuis alleen maar van kon dromen. Laten we hopen dat die aanhoudt en ik die ook mee naar huis kan nemen.

1/4 al gehad, de tijd vliegt, gelukkig nog heel veel leuke dingen op de planning staan, verschillende reisjes geplant, een bezoek aan een balletvoorstelling in het opera huis, vele musea en nog wat meer sightseeing. (& natuurlijk heel veel clubben en eten, deh)

Tegenwoordig ook mijn blog in het engels aan het schrijven want ik ben zo internationaal. Dan kan Lena ook lezen wat ik over haar schrijf, nu voelde het beetje als roddelen, die gekke Duitsers snappen namelijk geen Nederlands joh, je moet alles vertalen (You made me do it Lena)

Op naar de volgende maanden, ik houd iedereen op de hoogte over mijn bevindingen over de wijn en het voedsel en natuurlijk al dat andere!

Ooievaar veranderd langzaam in Au Revoir, dus bij deze

Au Revoir et à bientôt!

Bisous,

Robin