Echte Rotterdammert of liever Parisienne(15/10/2021)
De trouwe 'woensdag blog dag' is er deze week even in geschoten. Geen tijd en ook gewoon heel eerlijk even geen zin. Ik doe het tenslotte voor mijn plezier dus als ik het niet voel stellen we het eventjes uit. Kon dat maar met alles in het leven. Helaas is dit niet het geval en komen deadlines enorm snel in de buurt. Niet alleen school deadlines maar ook data en events die je maanden van tevoren hebt geboekt en nu ineens volgende week gaan plaats vinden.
Toen wij ons school tripje naar Normandië boekte leek het enorm ver en volgens weekend gaan we al weg. Het lijkt wel of de dagen hier sneller gaan als thuis. Als je 2 uurtjes in het park zit te chillen kijk je op je horloge (digitaal wel want ik kan nog steeds geen analoge klokkijken, zeg het zelf maar voor dat de eerste de beste grapjas er over begint) en dan is er al 6 uur voorbij! We kunnen dus wel stellen dat mijn tijdsbesef kapot is.
Deze week ben ik precies op de helft van mijn buitenland studie. Ik weet niet wanneer dat gebeurd is, maar waar de hell was ik?! In die 8 weekjes is er een hoop veranderd. Voordat ik naar Frankrijk kwam was ik toch een beetje sceptisch. De laatste keer dat ik in Parijs was vond ik er namelijk geen kut aan. Ik vond het een saaie, vieze en stomme stad. Zoals we allemaal weten stond ik de eerste week ook niet echt te springen om hier te zijn en moest ik flink opwarmen naar het leven in de Franse hoofdstad. 8 weken verder en ik zie mijzelf hiernaartoe verhuizen en de rest van mijn leven wonen. Tuurlijk mis ik heel veel dingen aan Nederland, natuurlijk mijn vrienden en familie, de cultuur, het strand, de rust, FRIKANDELLEN EN KROKETTEN en de Hollandse nuchterheid, maar toch heeft Parijs wel iets bijzonders (even nekken om de typische cliche 'ik ben echt verliefd geworden op de stad', ja ja ik walg ook van mezelf, kan er niks aan doen)
Ik zie mijzelf hier dan ook echt wel naar toe verhuizen. De branche waar ik al weet ik veel hoelang over praat is hier gegrondvest: Fashion and luxury. De beste banen en bedrijven binnen deze branche zitten in deze stad. Gezien een carrière hebben hoog op het dromen lijstje staat zou het geen gekke zet zijn. Of ik echt standaard kan wennen aan het zover verwijderd zijn van mijn vrienden en familie weet ik niet, het zou natuurlijk perfect zijn als het maar een uurtje van elkaar verwijderd ligt. Hoe wel ik enorm geniet van de nieuwe omgeving en de nieuwe mensen en ook vooral de nieuwe ik had ik toch graag heel veel dingen met hen willen delen. Ik spreek ze wel veel maar het is toch niet hetzelfde als even bijkletsen op de bank.
Maar goed, het is nog maar 8 weekjes, nog maar 8 weekenden voordat ik alweer terug moet naar Nederland en moet gaan afstuderen. (wel nog even met een korte tussenstop van een maandje om te vertoeven in de Mexicaanse zon) En na het afstuderen zal ik toch een baan moeten gaan vinden, of een master moeten gaan doen, ik zou het me god niet weten wat ik wil. Bij al mijn vorige studies wist ik wel wat ik wilde gaan doen, nu heb ik echt geen idee. Een master? In Parijs of toch niet? Werken?, maar waar? Ik wil gewoon het liefste nog even blijven fladderen en nog even geen keuze hoeven te maken, maar dat zit er niet in helaas. Keuzes maken horen erbij. Al waren de keuze opties voor Parijs toch wat gemakkelijker en wat veiliger. Naar een ander land verhuizen om daar een baan te zoeken klinkt ineens niet zo heel gek meer (sorry mam & pap)
Ik ga er niet te veel over na denken omdat ik anders een lichte paniek aanval krijg. Ik ga het 'keuzes maken' nog heel even voor me uitschuiven en nog even genieten van vandaag. Want die krijg ik niet meer terug. Het Rotterdamse accent ben ik nog niet verloren maar mijn hart wel een klein beetje. Sorry Rotterdam maar je hebt nu een gedeelde eerste plaats met de stad van de liefde (daar heb ik nog niks van gemerkt btw, maar dat daargelaten)
Ik ga weer verder met genieten (en eten en drinken, ja ja, shocker) want voordat ik het door heb zit ik alweer in Nederland (of eigenlijk Mexico, haha wat een rot leven)
De mazzel en tot in de pruimen tijd <3
Bisous, Robin
