Komt allemaal wel erg dichtbij (13-07-2021)

Time flies when you are having fun, dat blijkt maar weer. Aantal weken verder, leuk huisje gevonden (wat een zoektocht en wat een geld) allerlei dingen geregeld voor school en voor mij verblijf. Het lijkt nog heel ver weg, 25 augustus, nog 1,5 maand, dat duurt nog eeuwen. Toch niet meid!

Niet alleen ik maar een groot deel van mijn vrienden gaan hetzelfde avontuur aan in een ander land. Na een weekendje Texel met deze fantastische mensen komt er ineens een einde aan en moet je dag zeggen tegen elkaar. Doordat de helft eind juli al vertrek was dit ineens een afscheid voor een aantal maanden in plaats van voor een weekje, dat was wel even wat anders. Wat daar op de boot richting Den Helder een heel luchtig en lief afscheid leek viel de ochtend er na toch ineens wat zwaarder als verwacht. Zo'n fijn weekend gehad en elkaar daarna maanden niet zien, mooi k*t.

Toen kwam het besef dat dit 'afscheid' de eerste was van een hoop, 1,5 maand later zou ik afscheid nemen van al mijn vrienden en al mijn familie om 4 maanden alleen in een vreemd land te gaan wonen. Dan maakt enthousiasme ineens plaats voor angst, waarom doe je dit ook al weer.

Afscheid nemen is nooit makkelijk en dit zal ook erg zwaar worden maar zal niet opwegen tegen het avontuur dat ik ga beleven en de nieuwe mensen die ik ga ontmoeten (hoop ik, anders is het mooi lullig) Daarom nemen we voor nu alleen maar even afscheid van de angst, ik zie je rond eind augustus waarschijnlijk weer maat!

Groetjes,

Rob